يکشنبه 4 خرداد 1404
slogan
iran Imam
تاریخ : يکشنبه 7 ارديبهشت 1393
کد 289

تازه ها جداسازی لرزه ای و کاربردهای آن در انواع سازه ها

جداسازي لرزه اي عبارت است از جداكردن كل يا بخشي از سازه از زمين يا قسمتهاي ديگر سازه بمنظور كاهش پاسخ لرزه اي آن بخش در زمان رويداد زلزله
جداسازي لرزه اي عبارت است از جداكردن كل يا بخشي از سازه از زمين يا قسمتهاي ديگر سازه بمنظور كاهش پاسخ لرزه اي آن بخش در زمان رويداد زلزله

در روش جداسازي لرزه اي ، سازه بر روي تكيه گاه هايي كه قابليت تغييرشكل جانبي زيادي دارند قرار مي گيرد. در صورت وقوع زلزله ، عمده تغییرشکلها در تکیه گاه رخ داده و سازه مانند جسمی صلب با تغییرشکل های کوچکی ارتعاش میکند. به عبارت ساده تر بجای آنکه نیروی زلزله وارد سازه شده و تمهیداتی برای مقابله با آن در نظر گرفته شود از ورود نیروی زلزله به سازه جلوگیری شده و نیروی زلزله در تراز جداساز میرا میشود.

روش جداسازي لرزه اي در زمينه ي مقاوم سازي و بهسازي لرزه اي سازه هاي موجود نيز قابل كاربرد است. اين روش با توجه به آزادي عملي كه در اختيار طراحان و مجريان قرار مي دهد در بسياري از پروژه هاي بهسازي لرزه اي نيز مورد توجه قرار گرفته است.



در جداسازي لرزه اي دوره ي تناوب اصلي سازه به كمك تجهيزاتي بين روسازه و بخش پايين دست آن قرار ميگيرد افزايش مييابد .افزايش دوره ي تناوب طبيعي سازه موجب كاهش پاسخ لرزه اي سازه ها در زمان وقوع ارتعاشات با دوره ي تناوب حاكم كوتاهتر ميگردد. در سازه هاي مرسوم، احتمال وقوع تشابه يا نزديكي دوره ي تناوب طبيعي سازه با دوره ي تناوب حاكم در ارتعاش ناشي از زلزله زياد است. جداسازي لرزه اي در واقع باعث بلندتر شدن دوره ي تناوب طبيعي سازه ميشود. اين امر با توجه به طيف پاسخ شتاب زلزله، در اغلب موارد منجر به كاهش احتمال وقوع نيروها و شتابهاي زياد در سازه ميگردد.

علاوه بر این در سامانه ي جداسازي ساز و كارهايي به منظور استهلاك انرژي تعبيه مي گردد تا ضمن محدود نمودن تغييرمكان، شتاب سازه نيز كاهش يابد. اين ميرايي همچنين پديده ي تشديد پاسخ ناشي از وجود مولفه هاي با دوره ي تناوب بالا در حركت زمين را كاهش مي دهد.

به طور خلاصه، نصب جداگر باعث افزايش زمان تناوب و ميرايي سازه میگردد و بدین ترتیب بجای تقویت ظرفیت باربری سازه نیاز لرزه ای کاهش میابد.

براي ساختمانهاي زير، مطالعه براي انتخاب گزينه ي جداسازي لرزه اي به طور خاص بر اساس عملكرد و اهميت توصيه ميگردد:

1 - ساختمانهاي با اهميت بالا: ساختمانهايي كه عملكرد آنها در وضعيت بحراني پس از زلزله مهم است، مانندساختمانهاي امدادرساني و بيمارستاني؛
2 - ساختمانهاي داراي ارزش تاريخي و هنري (به عنوان يك گزينه در بهسازي لرزه اي)؛
3 - بخشهاي اصلي از شريانهاي حياتي همچون پلهاي مهم يا نيروگاهها؛
4 - واحدهاي توليدي داراي تجهيزات يا محصولات گرانقيمت يا راهبردي؛
5 - ساختمان هايي كه آسيب احتمالي در آنها، تهديدي جدي براي محيط زيست تلقي گردد.